Especial NadalMonográficos

Augas habitadas por deuses

As afloracións termais ourensás eran coñecidas polos pobos primitivos que as vían como lugares relixiosos e de curación
Foto: Carlos G. Hervella
Foto: Carlos G. Hervella

Aunaban a forza da terra, na que se enriquecían antes de abrollar á superficie, coa do ceo. Para os pobos primitivos as augas termais tiñan un carácter sagrado e as súas fontes estaban poboadas de seres sobrenaturais.

Eran lugares de curación, culto e peregrinación xa dende a época prerromana, se ben a chegada de Roma dotounos de estruturas arquitectónicas para a súa mellor explotación e uso. Na antiga Gallaecia e, máis en concreto, no territorio que hoxe corresponde á provincia de Ourense son abundantes os vestixios que falan dese remoto pasado termal. Un deles é a toponimia. As fontes clásicas aluden a unha serie de cidades unidas ao nome Aquae ou Aquis, que denotan unha agrupación urbana cuxo rasgo característico é o termalismo e o seu aproveitamento. Así sucede con Aquae Geminae (posiblemente Baños de Molgas), Aquis Querquennis (Baños de Bande) ou Aquis Originis (Baños de Riocaldo).

Hai asemade multitude de restos arqueolóxicos: antigas estruturas de establecementos balnearios, incricións votivas adicadas a divinidades indíxenas ou romanas ligadas á auga ou obxectos usados como exvotos.

Texto: Ángeles Rodríguez Foto: Carlos G. Hervella
(Máis información na edición en papel do Periódico O Sil).

Artigos relacionados

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *

Back to top button