Hoxe, 30 de decembro, na parroquia de Sta. María de Rabal en Chandrexa de Queixa, eramos sete persoas na misa, facía frío na igrexa vacía. Nin as festas de Nadal devolven a vida á vella igrexa, a realidade imponse, cada vez somos menos veciños, pero hai algo diferente estes días, algo que nin as circunstancias nin os anos consiguen mudar e é o noso nacemento.
Ano tras ano, dende non sabemos ata cando remontarnos, as figuriñas saen do caixón e danlle vida a ese belén. As figuras, igual que a xente, foron cambiando ó longo da historia da vella parroquia pero aqueloutras e estas de agora, consiguen poñer unha nota de alegría, de sentimento de que aínda estamos aquí, de que somos unha comunidade que loita por permanecer.
E cantamos panxoliñas aprendidas na tradición e bicamos un neno que polos anos xa tiñamos que ver medrado. No noso fermoso belén hai máis persoas que na realidade, pero aínda somos quen de impoñernos a ela e non esquecer que estamos no Nadal.
Texto e fotos: Raquel Pérez
